[rozmowa o muzyce] Just play for fun – wywiad z Sierściem z zespołu 4 Szmery

Zespół 4 Szmery – grają rock’n’roll i covery AC/CD. Wokalista zespołu – Sierściu – szczerze opowiada o pasji do grania oraz planach na wydanie autorskiego albumu.

Wiem, że nie lubisz dat i rocznic, ale opowiedz troszkę, skąd się wzięliście?

Robert Mastalerz: Nie lubimy przesadnej "martyrologii". Różne zespoły z tego, co widzę, uwielbiają rocznice wszelkiej maści. Tylko tak naprawdę, co chcą obchodzić? To, że nikogo nie obchodzi to, że one coś tam obchodzą? Żeby obchodzić rocznicę, trzeba najpierw czegoś dokonać i zapisać się w pamięci ludzi czymś szczególnym. 4 Szmery mają kilka fajnych epizodów w swojej twórczości, ale są one ściśle związane z rocznicami dotyczącymi AC/DC. (Tour po Warszawie w 60 rocznicę urodzin "Bona" Scotta i akustyczny koncert w "Trójce" w 30 rocznicę Jego śmierci).

Kto wpadł na nazwę kapeli i czy ma ona jakieś szczególne znaczenie?

Nazwę wymyślił Jarek Sroga. Zakładając zespół i nadając mu nazwę "4 szmery", nie myślał o żadnej "MISJI". "Just play for fun."

Dlaczego – jako zespól grający covery – wybraliście właśnie AC/DC? Co w tej muzyce lubicie?

To nie myśmy wybrali AC/DC, to AC/DC wybrało nas. Teraz trochę odlecę, jeśli pozwolisz, ale w czasach, kiedy zaczynałem słuchać muzyki, nie było tak, jak dzisiaj – trzy kliknięcia myszką i mam najnowszą płytę tego czy tamtego. Jak byłeś bogaty z domu i miałeś winyle, to byłeś gość. Jak byłeś hmmm… średnio sytuowany, to trzeba było warować przy radioodbiorniku, gdzie w dobrych audycjach nasi nauczyciele (Kaczkowski, Mann, Gaszyński czy Janiszewski) grali dobrą muzykę. Takie nagrania na wywalczonych taśmach Stilon Gorzów c-60 (k***a, o czym ja mówię) się szanowało, kochało. AC/DC obejrzane w 1988 roku w TVP (koncert "Rock goes to college") było wystarczającą inspiracją. 

Co lubimy w tej muzyce? WSZYSTKO! A najbardziej prawdę. Nikt nam tu nic nie ściemnia. Takich zespołów jest na świecie kilka… Motorhead, Stonesi… 50 lat tak samo, ale inaczej.

Kto tworzy grupę? 

Aktualnie zespół tworzą: Andrzej Tabor – perkusja, Grzesiu "Gabi" Gruca – gitara basowa, Jacek Szwed – gitara, Arek Kluczewski – gitara, Siersciu – wokal.

 
W 2013 roku pożegnaliśmy Jarka Srogę, który "Szmery" zakładał. Do dzisiaj nie dociera do nas ten smutny fakt. Do dzisiaj ludzie wspominają Jarka i to świadczy o tym, jak bardzo był lubiany i ceniony.

Czy muzyka to jedyna Wasza pasja?

Oprócz muzyki każdy z nas ma swoje prywatne „odskocznie”. Gabi uwielbia turystykę górską i równolegle gra w funkowym zespole "KRAFCY". Jacek jest fanem literatury si-fi i również gra w zespole o odmiennym profilu "TIME FOR FUNK". Arek, co cię zaskoczy, jest abstynentem!!! Jego pasją są obiekty z dużą ilością ciężkich przedmiotów do wyciskania, rwania, podnoszenia itd. Andrzej klasycznie interesuje się sportem (kiedyś czynnie uprawiał) na co dzień prowadzi własną firmę. Ja jestem z wykształcenia lalkarzem (Master of Puppets), z zamiłowania historykiem-modelarzem lotniczym i dyżurnym anarchistą na FB.

Jaki macie dorobek artystyczny?

Dotychczas nagraliśmy dwie płyty "live”. Pierwsza – "No Steep Till Muzyczna  Owczarnia to zapis koncertu z 2006 roku, jaki zagraliśmy w legendarnej "Muzycznej Owczarni" w Jaworkach. Zarejestrowaliśmy wtedy 38 utworów, z których na płycie zmieściła się część. Koncert rejestrował Radek Barczak (bardzo pozdrawiam) i wyszło coś fajnego. Tak myślę. W bardzo dobrej akustycznej sali (drewno dookoła) uzyskaliśmy bardzo dobre brzmienie i – słuchając po latach – nie ma wstydu.

 
Płyta z zapisem akustycznego koncertu w studiu programu III PR była już bardziej przemyślanym projektem. Zaprosiliśmy do nagrania naszych przyjaciół: Andrzeja Nowaka (TSA), Jacka Królika, Pawła Mąciwodę (Scorpions) i Janka Gałacha (Jan Gałach Band). Zagraliśmy jednorazowy koncert z akustycznymi wersjami znanych i mniej znanych numerów AC/DC. Jarek Sroga przearanżował na tą okazję "Whole lotta Rosie", robiąc z tego rokendrolowego numeru, balladę.

Krążek nazwaliśmy "Life After Death" (kto wie, o co chodzi, ten wie). Obydwie płyty wydaliśmy we własnym zakresie i dystrybuujemy je na koncertach, aby uniknąć dodatkowych kosztów.

Dla kogo gracie?

Gramy dla fanów AC/DC – to naturalne. Większość naszych koncertów w okresie letnim to imprezy motocyklowe. Jakoś nas lubi to środowisko i staramy się to odwzajemnić. Dzięki temu udaje nam się zagrać – tak jak w tym roku – we Wrocławiu na jednej scenie z Black Label Society i Saxonem. Ot takie spełnienie dziecięcych marzeń.

 
Często, w czasie większych imprez, na scenie pojawiają się niespodziewanie, a to Jurek Styczyński z DZEMU, a to Bastek Riedel z CREE czy Marek Piekarczyk (piękny koncert dla "Sprężyny"). Mamy wtedy wspólną frajdę z grania i czujemy, że starsi koledzy i nasi idole nas lubią.

 
Cieszy też fakt, że coraz częściej zaprasza się nas na "dni miast", czyli organizatorzy zaczynają "kumać bazę" i przestają męczyć ludzi "muzyką weselną".

Najzabawniejsza przygoda podczas trasy koncertowej.

Przygoda w czasie trasy? Najzabawniejsza? Było kilka akcji, ale nie o wszystkich można na forum publicznym.

Sam wspominam jeden ze zlotów motocyklowych, bodajże Klubu "V-2" z Poznania. Każdy zlot wiązał się wtedy z odwaleniem striptizu na scenie przez moją zepsutą osobę. Gramy trzeci numer (striptiz za 3-4 piosenki) i w trakcie wokalizy czuję, że chyba popuściłem sobie w spodnie, a tu trzeba za chwilę pokazać ludziom dupę. Po skończeniu numeru zarządziłem "The Jack" i poleciałem do monitorowca po jakieś chusteczki czy ręcznik. Za sceną sprawdziłem stan bielizny i okazało się, że jest ok. Wróciłem na scenę i wszystko poszło zgodnie z planem. Na wszelki wypadek nie spożywam przed koncertami tzw. wybuchowych posiłków.

A czy jest coś, czego żałujesz?

Nie żałuję w swoim życiu niczego. Nawet jak zdarzały się w nim jakieś kwasy, to w procesie naprawiania spotykały mnie piękne rzeczy. W ogóle dziwią mnie czasem zachowania ludzi, którzy myślą, że życie to jakaś "majówka". Jak nie dostaniesz choć raz po dupie, to co ty z tego życia będziesz miał?

Dlaczego śpiewacie tylko covery? Kiedy usłyszymy coś autorstwa 4 Szmerów?

Rok obecny jest dla nas w pewnym sensie przełomowy. Od stycznia intensywnie próbujemy własny materiał i na koncertach regularnie gramy już 2-3 własne kompozycje. Aktualnie mamy zamknięte już 7 numerów, także płyta autorska BĘDZIE NA PEWNO.

Prosimy tylko o trochę cierpliwości. Chcemy to zrobić naprawdę starannie, skoro ma to być nasz debiut. Stylistycznie będzie to w ramach gatunku zwanego rock and roll ze zwiększeniem nacisku na "roll". Rocka grają wszyscy dookoła. Teksty w języku polskim. Wszystko bez udziału instrumentów klawiszowych. Tyle mogę powiedzieć.

Jakie macie plany muzyczne czy koncertowe na najbliższą przyszłość?

Planów jest mnóstwo, niemniej wszystkich zdradzać nie będziemy. Sezon jesień-zima spędzimy w klubach i w studio. A na wiosnę, jak dogramy wszystkie szczegóły i będziemy mieć materiał w ręku, może jakaś trasa promocyjna z prawdziwego zdarzenia, np. 49 dawnych miast wojewódzkich.

Na pewno będziemy grać w dalszym ciągu numery AC/DC, ale ze znacznym udziałem kompozycji własnych.

Życzę powodzenia podczas nagrywania płyty.

Dzięki!!!!!

Rozmawiała

Chcesz podzielić się ciekawym newsem lub zaproponować temat do rozmowy albo żebym przeczytała i zrecenzowała Twoją książkę? Skontaktuj się ze mną, pisząc maila na adres: sylwia.cegiela@gmail.com.

Dziękuję, że przeczytałaś/eś ten artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z kolejnymi nowościami wydawniczymi lub ciekawymi historiami, zapraszam do mojego serwisu ponownie!

Publikacja objęta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozpowszechnianie tylko i wyłącznie za zgodą Autorki niniejszego portalu.